خلاصه مدیریتی

بیست و هفتمین همیش بیمه و توسعه در سال 1399 با موضوع «ریسک‌های نوظهور در صنعت بیمه، فرصت‌ها و چالش‌ها» برگزار شد که محورهای اصلی آن شامل ریسک‌ بیماری‌های اپیدمی و پاندمی (نظیر کووید ۱۹)، ریسک‌ تغییر اقلیم و ریسک فناوری اطلاعات و محورهای فرعی آن شامل موارد زیر بودند:

-  تاثیرپذیری کوتاه‌مدت و بلندمدت صنعت بیمه ایران و جهان از ریسک‌های نوظهور و راهکارهای مواجهه صنعت بیمه با آن‌ها

- مدیریت ریسک‌های نوظهور

- مدیریت پیشگیرانه خسارت در مواجهه با ریسک‌های نوظهور و طراحی الگوی کنترل ریسک

- تغییرات فرایند بیمه‌گری و مدل کسب‌وکار شرکت‌های بیمه در مواجهه با ریسک‌های نوظهور

- نحوه ارزیابی و تحلیل ریسک‌های نوظهور و چگونگی افشاء و ارائه آن در گزارشات مالی، ذخیره‌گیری و سرمایه‌گذاری شرکت‌های بیمه

- محصولات جدید بیمه‌ای برای پوشش ریسک‌های نوظهور و محرک‌های تقاضای این محصولات

- توانمندسازی نیروی انسانی صنعت بیمه در مواجهه با ریسک‌های نوظهور

- الزامات و مسئولیت‌های حقوقی و مقرراتی در مواجهه با ریسک‌های نوظهور

- مدیریت ریسک دیجیتال شامل ریسک حمله سایبری، تعهدات در مقابل اشخاص ثالث، ریسک پویایی نیروی کار، ریسک تغییر فناوری، انطباق با قوانین، ریسک اتوماسیون‌سازی، تاب‌آوری کسب‌و‌کار، حکمرانی و امنیت داده

- تجزیه و تحلیل آثار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شیوع بیماری‌های اپیدمی و پاندمی بر صنعت بیمه

در گزارش حاضر، بر اساس پیشنهادات ارائه‌شده در مقالات دریافتی در همایش، اقداماتی که شرکت‌های بیمه در این زمینه انجام داده ‌بودند، در 9 سرفصل شامل توسعه کسب‌وکار دیجیتال، طراحی/ بازنگری محصولات بیمه‌ای برای پوشش ریسک‌های نوظهور، انجام پژوهش‌های کاربردی، توانمندسازی نیروی انسانی، تعاملات بین سازمانی، مدیریت ریسک‌های نوظهور، اقدامات پیشگیرانه خسارت در ریسک‌های نوظهور، مقررات‌گذاری و تنظیم‌گری و سایر اقدامات از شرکت‌های بیمه، بیمه مرکزی، صندوق‌های بیمه‌ای و نهادهایی چون سندیکای بیمه‌گران ایران و انجمن حرفه‌ای صنعت بیمه استعلام شد که 14 شرکت بیمه (شامل ایران، آسیا، دانا، باران، امید، دی، تعاون، نوین، تجارت نو، خاور میانه، اتکایی امین، سینا، معلم و متقابل کیش و دو صندوق بیمه کشاورزی و صندوق بیمه حوادث طبیعی ساختمان و نیز انجمن و سندیکای بیمه‌گران، به استعلام پاسخ دادند.

بر مبنای گزارش‌های دریافتی، مشخص شد که بیشترین اقدامات انجام شده در راستای مدیریت ریسک‌های نوظهور، مربوط به موضوع توسعه کسب‌وکار دیجیتال و کمترین آن مربوط به پژوهش‌های کاربردی بود. هم‌چنین بیشتر نهادهای صنعت بیمه از لحاظ ارتباط و تعامل با سایر سازمان‌های مرتبط با ریسک‌های نوظهور نیز وضعیت خوبی ندارند و اقدامات کمی را در این زمینه انجام داده‌اند.

هم‌چنین، بهترین اقدامات صورت‌گرفته در صنعت بیمه مربوط به آنلاین کردن مراحل مختلف فرایند بیمه‌گری، گسترش پوشش‌‍ بیمه‌هایی مانند عمر و درمان برای پوشش خسارات کرونا و توانمندسازی نیروی انسانی بوده است.

بر این اساس، پیشنهاد شده است که صنعت بیمه به موارد زیر توجه بیشتری داشته باشد:

- تعامل با نهادهایی مانند سازمان هواشناسی، مراکز مرتبط با زلزله‌شناسی، شرکت‌ها و دانشکده‌های فناوری اطلاعات و ... جهت آمادگی بیشتر برای مواجهه با ریسک‌های نوظهور مرتبط

- استفاده بیشتر از ظرفیت رسانه‌ها، به ویژه شبکه‌های اجتماعی برای آموزش و آگاهی‌بخشی جهت مدیریت ریسک‌های نوظهور توسط عامه مردم

- توجه بیشتر به ریسک‌های سایبری (فراتر از ریسک مربوط به عملیات شرکت‌های بیمه) و طراحی بیمه‌نامه‌هایی برای پوشش این ریسک‌ها یا کمک به کسب‌وکارها جهت مدیریت ریسک‌های سایبری

- استفاده بیشتر از ظرفیت واحدهای تحقیق و توسعه شرکت‌ها جهت آشنایی بیشتر با فرایندها و ابزارهای مواجهه با ریسک‌های نوظهور و الگوگزینی از کشورهای دارای تجربه در این زمینه.