گزارش مدیریتی شماره 13

در سال‌های اخیر، شدت و بسامد رویدادهای طبیعی با پیامدهای اقتصادی گسترده، صنعت بیمه را در معرض آزمونی جدی قرار داده است. زلزله‌ها، که زمانی صرفاً به‌عنوان بلایای طبیعی منطقه‌ای تلقی می‌شدند، امروزه به‌دلیل تمرکز فزاینده جمعیت و دارایی در مناطق شهری، به تهدیدی جهانی برای ثبات مالی و بیمه‌ای تبدیل شده‌اند. در این میان، زلزله کرایست‌چرچ در نیوزیلند یکی از نمونه‌های شاخص است که نشان داد حتی یک زمین‌لرزه با بزرگی متوسط می‌تواند به خسارات بیمه‌ای بی‌سابقه و اختلالات اقتصادی پایدار منجر شود.
این رویداد، ضعف‌های بنیادین در مدل‌های ارزیابی ریسک، ناهماهنگی در فرایند رسیدگی به خسارات، و تأثیر عوامل ثانویه‌ای همچون روان‌گرایی خاک و پس‌لرزه‌های زنجیره‌ای را آشکار ساخت. افزون بر آن، تجربه کرایست‌چرچ اهمیت مداخله مؤثر دولت، هماهنگی میان نهادهای بیمه‌گر و بازنگری در آیین‌نامه‌های ساختمانی را برجسته کرد. مجموعه این عوامل نه‌تنها بر حجم تعهدات بیمه‌ای تأثیر گذاشت، بلکه به بازتعریف نقش صنعت بیمه در مدیریت بحران‌های طبیعی انجامید.
گزارش حاضر با هدف مرور و تحلیل تجربه کرایست‌چرچ و استخراج درس‌آموخته‌های کلیدی برای بیمه‌گران تدوین شده است. این سند با تکیه بر داده‌ها، شواهد و بررسی‌های موردی، تلاش دارد ابعاد پنهان ریسک‌های زلزله در مناطق شهری را روشن سازد و مسیرهایی برای ارتقای تاب‌آوری بیمه‌ای و اقتصادی در برابر رویدادهای آتی ترسیم کند. این گزارش می‌تواند، زمینه‌ساز گفت‌وگوهای کارشناسی و تصمیم‌گیری‌های راهبردی در راستای تقویت پایداری نظام بیمه در برابر بلایای طبیعی باشد.
درپایان، از خانم فروغ عباساقی برای ترجمه و از آقای مرتضی عباس‌نزاد برای ویراستاری علمی و همچنین همکارانم در اداره کتابخانه، اسناد علمی و نشریات سپاسگزاری می‌نمایم.