ویروس کرونا و تغییر و تحول در برخی ریسک‌های بیمه‌ای

ویروس کرونا در کنار هزینه‌های انسانی، در بخش‌های مالی و اقتصادی نیز اثرات گسترده‌ای داشته است. یکی از بازارهایی که، مانند دیگر بازارهای مالی تحت تأثیر این همه‌گیری جهانی قرار گرفته است، بازار بیمه می‌باشد. ویروس کرونا می‌تواند تأثیرات کوتاه مدت و بلندمدت زیادی بر بازار بیمه داشته باشد. از جمله تأثیرات کوتاه مدت آن می‌تواند تغییر در میزان موجودی نقد شرکت‌های بیمه باشد. از مهمترین کانال‌های اثرگذاری این بیماری بر موجودی نقد شرکت‌های بیمه می‌توان افزایش هزینه‌های عملیاتی شرکت، تغییر در حق بیمه‌های دریافتی و تغییر در هزینه خسارات پرداختی به بیمه‌گذاران، به دلیل تغییر ریسک‌های بیمه‌گری را نام برد. خسارت‌های عمده‌ای که در ابتدای یک بیماری همه‌گیر مانند کرونا، متوجه بسیاری از شرکت‌های بیمه دنیا در رشته‌های اموال و مسئولیت خواهد شد، خسارات ناشی از لغو یا به تعویق افتادن رویدادهای بزرگی مانند المپیک و خسارات ادعا شده از سمت بیمه‌های عدم‌النفع به دلیل تعطیلی کسب و کارها است. اما هیچ‌کدام از این دو بیمه‌نامه در ایران فروخته نمی‌شود و به همین دلیل درحال حاضر، شرکت‌های بیمه ایرانی از این بزرگترین خسارت‌های ممکن در امان هستند. با توجه به بررسی‌ها شاید بتوان ادعا کرد که باتوجه عدم ارائه بیمه‌های لغو رویداد و عدم‌النفع در ایران و همچنین با توجه به بسیاری از محدودیت‌های ایجاد شده در سطح جامعه، در دوران همه‌گیری ویروس کرونا ریسک‌های بیمه‌ای و درنتیجه میزان خسارت‌های پرداختی در بازار بیمه کشور ایران به‌طور کلی کاهش داشته است. به عنوان مثال، در رشته ای مانند بیمه ثالث، که تقریبا نیمی از پرتفوی صنعت بیمه ایران را تشکیل می‌دهد و دست بر قضا از رشته های زیانده برای این صنعت می باشد، تصادفات منجر به صدمه و فوت طبق آمار پلیس راهور در این دوران بالغ بر 85 درصد کاهش داشته است. هر چند در برخی از رشته ها مانند درمان و بیمه عمر، ممکن است خساراتی برای شرکت‌های بیمه به همراه داشته باشد؛ اما با توجه به ضریب نفوذ رشته‌های مختلف بیمه در ایران این سوال مطرح می‌شود که آیا حداقل در کوتاه مدت، کرونا واقعا آثار مخرب بر صنعت بیمه دارد یا فرصتی برای شرکت‌های بیمه است که برای شرایط پسا کرونا خود را آماده کنند و در نهایت آیا واقعا در صنعت بیمه در ایران کرونا منجر به صدمه و زیان به این صنعت شده است یا خیر؟ این موضوع می‌تواند موضوع مطالعاتی در این زمینه در آینده و پس از به‌دست آمدن داده‌های واقعی و معتبر باشد.
همچنین شاید بتوان گفت نقش صنعت بیمه کشور در صحنه مبارزه مردم با این بیماری بسیار کم‌رنگ بود و حتی در بخش بیمه‌های درمان نیز، بیمه‌گذاران نتوانستند از پوشش‌های بیمه‌ای برخوردار شوند. ازطرف دیگر، گسترش و تجربه این بیماری سبب می‌شود که بسیاری از صاحبان مشاغل در ایران، درصدد یافتن راهی برای در امان ماندن از ضررهای سنگین توقف کسب و کار در چنین شرایطی برآیند؛ ارائه بیمه‌های عدم‌النفع در کشور می‌تواند سبب حمایت از کسب و کارها در تجربه‌های مشابه و درنتیجه پررنگ نمودن نقش بیمه در اذهان عمومی، ایجاد رضایت عمومی و درنهایت افزایش ضریب نفوذ بیمه در کشور گردد.